Жаныуарла къалай кечинедиле?

Кюз артыны бу заманында  чапыракъла, саргъалып, къызарып, тохтаусуз агъадыла. Бир-бирледе уа жауун жаууп, жел уруп, сууукъ да болады. Анга  да къарамай, солуу паркыбыз адамланы кесине тартханлай турады. Зоопаркны жокълагъанла да кёпдюле. Сабийле, абаданла да жаныуарлагъа, аланы аш ашагъанларына, халларына, къылыкъларына сейир этип къарайдыла, бирде кеслери да  сыйлайдыла.

Жаныуарланы бир къаууму  сууукъ  кюнледе орунларына  киредиле. Тёгерек бурулуп, гумхотчукъларын да  букъдуруп, татлы жукълайдыла. Алагъа анда жылыды, тазады, тапды.  Болсада  сууукъ  къанлыланы уа битеу  жаныуарладан, къанатлыладан да бир жанлыракъ – экзотеррариумда – кечиндиредиле. Анда аланы кёп тюрлюлерин кёрюрге  боллукъду. Гитче  сарыуек да барды. 

Жиляндан къоркъмагъан хазна адам жокъду. Мияла тышындан къарагъанлыгъыма, мен да бек къоркъа эдим. Болсада алагъа аш къалай берилгенине уа бек сюйюп къарагъанма. Аланы, бизге айтханларына кёре,  айгъа бир кере ашатадыла. Гитче  уу жилянлагъа уа чычханланы ашатадыла. Аланы зоопаркда ишлегенле сатып аладыла. Жилянла, гитчеле болгъанларына да къарамай, ашларын къарап-къарагъынчы  жутадыла.

Бу сейирлик затха къараргъа кёп адам келеди. Сабийлеге, ата-аналагъа да ол бек тамаша кёрюнеди.

Зоотеррариумда дагъыда кесине  кимни да эсин бурдургъан акъ жилян барды. Ол альбиносду. Республиканы зоопаркында  тургъанлы иги кесек  жыл болады. Аллай бир заманны ичинде паркны ишчилери жилянны бек жаратхандыла, анга ат да атагъандыла. Аны кёрюп, къоркъгъанымы эслегенлеринде: «Къоркъма, бу жилян бизни  кесини иги шуёхунча  кёреди, адамгъа чапмайды, къапхан да этерик тюйюлдю. Алай, ким биледи, сени биринчи кере кёреди, бизни таныгъанлыкъгъа», – деп кюледиле. Орунну эшигин ачып, жиляннга ариу сёзле айта, башындан да  сылай, ары  ашырадыла.