Кенг арбазда жарыкъ сабий ауазла

Алгъаракъда республиканы Башчысы Казбек Коков беш эмда андан да аслам сабийни тийишлисича юйретип ёсдюргенлери ючюн «Ана махтаулукъну» майдалы бла тиширыуланы къауумун саугъалагъанды. Аланы арасында уа Лелюкаланы Фатима да барды.

Кёп сабийли ана кеси да Бабугентде ёсгенди. Баш иеси Муслим бла бир юйюрню да бу элде къурап, жыйырма беш жыл чакълы заманны бир бири акъылларына тюшюнюп, беш сабийни ёсдюрюп, ариу къылыкъгъа, таза ниетге, низамгъа-адеплиликге да юйрете, тюшюндюре келедиле.

Баям, адам кеси уллу юйюрде ёссе, ол юйюр къыйматлагъа, аны ичинде болургъа тийишли хурметге, жюрек жумушакълыкъгъа, къайгъырыулукъгъа да бирсиледен башхаракъ юйренип къала болур. Ёз элимде Муслимни бла Фатиманы ата-аналарыны юйюрлерин танып-билип ёсгеним себепли, алай болуруна ишексизме.

Алып айтсакъ, Лелюкалада – тогъуз, Аккылада (Фатиманы ёз тукъуму) уа сегиз сабий болгъандыла. Бу эки юйюр да эл хурметлеген, сый-намыс да берген, жамауат оноугъа тутхан адамладыла.

Уллу юйюрде ёсгенни, аны келечилерини араларында бир бирге жумушакълыкъны юсюнден айта, ушакъ нёгерим былай дейди: «Эгечледе-къарындашлада эм гитчелериме. Таматаракъла кичилерибизге, аны бла бирге уа ата-анабызгъа къаллай болушлукъ, хурмет да этгенлерин кёрюп ёсгенме. Алай бла уа уллу юйюрню, адам байлыкъны къаллай насып болгъанына тюшюннгенме. Къаллай кюнюнгде да ала барысы да, ала бла бирге уа баш иеми эгеч-къарындашлары да, жанынгда боладыла, къолдан келгенни аямайдыла».

Аккыланы къызлары Лелюкаланы юйюрге гитче келин болуп келгенди. Алай эсе да, кеси тогъуз сабийни ёсдюрген къайын анасы Лежинканы адамлыкъ ышанларыны хайыры бла мында хар неге да тюшюнюрге анга къыйын болмагъанды. Энди бюгюнлюкде дунияларын алышхан къайын ата-анасына жаннет тилей, алагъа ыразылыгъын да билдиреди.

Ёз ата-анасыны юсюнден айтсагъ а, ала бюгюнлюкде сексен жылдан атлагъан эселе да, тиридиле, туудукълагъа, аладан туугъанлагъа да къууана жашайдыла. Аккыланы Зоя уа «Аналыкъны майдалы», «Ана махтаулукъну» орденини экинчи эмда ючюнчю даражалары бла да саугъаланнганды.

Фатима бюгюнлюкде тиширыу окъургъа, билим алыргъа, ишге да жюрюрге кереклисине ийнанады. Алай бла анагъа сабийлеге болушлукъ болургъа, дуниягъа кёз къарамларын айнытыргъа да себеплик этерге къыйын болмазлыгъын да. Кеси да элде школну къатында орналгъан «Назычыкъ» садикде аш хазырлайды, бухгалтерия жаны бла билими да барды.

Огъарыда Аккылада бир бирге хурметни чертгенбиз. Ала бла бирге уа бу юйюрде Салыхны экиге айланнган эгечи Асанланы Буслиймат да жашап тургъанды. Баш иеси урушдан къайтмай, кесини сабийи да болмагъанды.

Мындагъы жашчыкъла-къызчыкъла уа ол огъурлу тиширыуну кеслерини ынналарыча кёрюп, алай ёсгендиле. Аталары-аналары анга берген хурметни да. Сабийле эм алгъа аны бла саламлашсала, аны багъаласала излегендиле ала уа. Алай бла уллайгъанны, жууукъну ёмюрледен бери халкъыбыз къалай ариу кёргенине, адамгъа жангызлыкъны сынатмай, анга билеклик этгенлерине ёсдюргенлерин да тюшюндюргендиле.

Фатима ёз юйюрюнде да ата-анасындан юйреннген адет-ызны сакълай, сабийлерин алай юйретеди. Таматалары Инара устазлыкъны сайлап, КъМКъУ-ну педагогика колледжин жетишимли тауусханды. Кеси чыгъармачылыкъны аслам ызын жаратхан къызгъа уа гитчелени окъутхан къыйын болмазлыгъына ийнанырчады.

Индира уа медицинаны жаратады, медколледжни тауусханды. Энди ишге кирирге деп турады.

Аскер а информация технологияла эмда экономика колледжни экинчи курсундады. Андан тышында да, къурулуш ишле бла кюреширге сюеди. Чертёжланы тынгылы этеди, сурат ишлерге да угъай демейди.

Жашланы кичиси Ахмет а жетинчи классдады. Ол а футболну жаратады. Элде бу жаны бла юйретиу ахшы даражада къуралгъаныны себеплиги бла ары жюрюп, зауукълукъ да табады.

Юйюрню ийнагъы Аминачыгъ а алыкъа школгъа энди барып башлагъанды. Чыгъармачылыкъ бла кюреширге сюйген сабийди. Гинжилерине жыйрыкъчыкъланы да кеси тигерге кюрешип, анасындан къумач журунла излейди.

Кертиди, уллу юйюр, адам байлыкъ – ол бу жашауда насыпды. Аны къыйматын сезген а бютюнда. Быллай ахшы юйюрле – ала жаланда ёз тукъумларыны байлыгъы болуп къалмай, эл жамауатны, саулай миллетибизни да къурамыдыла, бизни барыбызны да кёллендирген да этедиле.

Лелюкалагъа энди киеу да къошулгъанды. Жууукъ заманда юйюр андан да уллу болуп, насыплары да керелене барырына ийнанабыз. Миллетни ёмюрледен да келген адет-тёрелерине, намыс-хурметине сакълыкъ сакъланнганлай келген юйюрню келечилери сайлагъан жолларында да жетишимли болурларына, аппалары-ынналары юйретген ызда барырларына да ышанабыз. Кенг арбазлада сабий ауазла бютюнда жарыкъ эшитиле, эл да ёсе, айный барлыкъды.