Алгъа таймай барыу муратына жетдиргенди

         Балаланы Вероника Нейтрино элни орта школуну башланнган классларында дерсле береди. Кеси заманында ол Х.М. Бербеков атлы Къабарты-Малкъар къырал университетде талай жаны бла билим алгъанды – башланнган классланы устазы, социолог, билим бериуде менеджер. Бийик квалификация категориясы барды, устаз болуп жыйырма жылны ишлейди.

Окъуучуларын ёз сабийлерича кёре

(Ата-аналаны айтханлары)

         «Мени юч туудугъум бардыла, ала барысы да Вероника Руслановнада окъугъандыла, ол ишин уста билген, огъурлу адамды. Дерсге келген сабийлени ёз балаларынча сюеди, алагъа сакъды, хар бирине эс бура биледи. Дерсде хар окъуучу бла бир тил табалады, юйретген темасы къыйын эсе да, сабийлеге аны ангылаталады. Къаллай байрамла да къурайды: назму окъуучуланы конкурсу, гитчеле кеси къоллары бла ишлеген затладан жандауурлукъ ярмаркала эм кёп башхасы. Алагъа ким да сюйюп къатышады.

         Бизни элибиз ариу ауузда орналыпды, Вероника Руслановнаны хайырындан сабийле былайда бармагъан, кёрмеген жер къалмагъанды. Устаз Ата журтну, табийгъатны, тауланы сюеди, ол сюймекликни сохталарына да сингдиреди. Ала Пятигорскда Лермонтовну жерлеринде, Тегенеклиде Высоцкий атлы музейде, Азауда Аскер махтаулукъну да музейинде болгъандыла.

         Вероника Руслановна мектепде, элде бола тургъан ишлеге уллу кёллю тюйюлдю, эллилерини къууанчларына, бушууларына да жюреги бла къууанады, жарсыйды. Ариу халлилиги ючюн адамла да аны излейдиле. Кеси да насыплы анады, эки жаш ёсдюргенди, ала бусагъатда Ставрополь шахарда билим ала турадыла. Биз барыбыз да Вероника Руслановнагъа уллу ыразылыгъыбызны билдиребиз эм ишинде, энчи жашауунда да жетишимле тежейбиз. Быллай билимли, усталыкъларын сюйген устазларыбыз кёп болсунла».

Сагъыш этерге, тюз эсепле чыгъарыргъа юйретеди

(Школ администрацияны айтханы)

«Вероника Руслановна кесин билимли, бийик усталыкълы устазча кёргюзтгенди. Ол башланнган классланы юйретиуню методикасын, шёндюгюлю билим бериу технологияланы терен биледи, сабийни айныууна себеплик этген, аланы сагъыш этерге юйретген заданияланы сайлап хайырланады. Окъуучула да аны дерслеринде кеслерин оюмларын айтыргъа, аны къорууларгъа юйренедиле.

Дерсни борчуна кёре, ол, тюрлю-тюрлю амалланы хайырлана, сабийлени чыгъармачылыкъ эм интеллектуал фахмуларын ачыкълайды. Тёрели мадарла бла тенг, видео-дерсле, экскурсия дерсле, жомакъ-дерсле да бардырады. Сабийлени сейирлерин къозгъарча, компьютер технологияланы да къошады. Хунерли балала бла тенг, юйрениуде бир кесек артхаракъ къалгъанла бла энчи ишлейди. Ол салыннган борчланы тынгылы толтургъанына шагъатлыкъны уа окъуучула кёргюзтген эсепле этедиле: ала алгъан билимни качествосу-80, жетишимлиликлери уа 100 процентге жетедиле. Аны башчылыгъында гитчеле район эм республикалы конкурслагъа бла олимпиадалагъа къатышадыла, алада алчы жерлеге да чыгъадыла. Андан тышында, тюрлю-тюрлю экология, жандауурлукъ акцияланы, «Эсгериу вахтасын» бардырыугъа къошумчулукъ этедиле.

Бийик усталыгъы, билимлиги, ишине кертичилиги ючюн Вероника Руслановнагъа окъуучулары, ата-анала, нёгерлери да уллу хурмет этедиле».

Файда ючюн угъай, жюрегим тартып

(Устаз кесини эм усталыгъыны юсюнден)

«Буквы разные писать тонким пёрышком в тетрадь учат в школе, учат в школе, учат в школе». Бу жырны эшитсем, жюрегим тохтагъанча болама. Гитче заманымда школгъа келгенимден бери сюеме аны.

         Мектепни босагъасындан биринчи атлагъан кюнюм бюгюн да эсимдеди. Манга ол заманда беш жыл толгъан эди, атам бла анам окъургъа итиниулюгюмю кёрюп, биринчи классха алгъаракъ берирге оноу этедиле. Ол сейирлик-тамаша кюн да жетеди. Атам эм ариу, манга алай кёрюне эди, гюллени келтиреди, мен да аланы алып, анамы да къолундан тутуп, ёхтем атлам бла школгъа барама, жюрегими къаллай къууанч бийлей эди ол кезиуде.

         Биринчи устазым Фатима Магометовна Тохчукаева къатыбызгъа келгенинде ичимде жайылгъан жарыкъ сезимле ёмюрлеге эсимде къалгъандыла. Къаллай ариу, огъурлу эди ол! Школну директору ахшы тежеуле бла манга къонгуроуну береди, къалай къадалып зынгырдатхан эдим аны. Хар жерде да байрам баргъанча эди, ол жашауумда эм насыплы кюнледен бириди. Быллай кюнлерим кёп болурун сюйгеними ангылап, педагог болургъа мурат ол заманда этген эдим.

         Устазларыма къачан да уллу хурмет бла къарагъанма, бу усталыкъгъа жангыз да сейирлик адамла келаллыкъдыла, деп алай ойлагъанма. Хар кюнюм, хар дерсим энчи магъананы тутхандыла. Жылла ёте баргъанда бу муратым жашау борчум болгъанды. Уллу насыбыма, ол толгъанды.

         Бусагъатда билим бериу системада тюрлениуле болгъандыла, жангыртылгъан мектепде файда ючюн угъай, жюрегим тартып ишлейме. Къалай хычыуунду сабийле бла жангы затланы ачаргъа, къураргъа, тюрлю-тюрлю заданияланы толтурургъа, тёгерекдеги дунияны таныргъа. Бютюнда окъутууну жангы амалларын хайырлана эсенг, ала уа бюгюнлюкде юйретиуге кенг сингдириледиле. Интерактив къанганы, презентацияланы болушлукълары бла жангы материалны ангылатхан тынчды. Ишибизни мурдорунда школчулагъа сюймеклик, хурмет эте, байламлыкъла къурай билиу болургъа тийишлидиле. Эм башы – гитчелени къаллай сезимле, сагъышла толтургъанларын ангылау, дуниягъа аланы кёзлери бла къарау, хар такъыйкъаны огъурлулукъ бла толтурууду.

         Устазлыкъ ол усталыкъ угъай, жашауду. Нек дегенде юйде окъуна окъуучуларынгы юсюнден сагъыш этмей болмайса. Дерсге хазырлана, классны саулай эм хар сабийни энчи халын сезесе. Сохталарынг хар заманда да биргенгедиле. Алыкъа окъуй, жаза, айтымла къурап, тюз сёлеше билмеген сабийле сени болушлугъунг бла, бийиклеге учханча, билим алгъанларын, айныгъанларын кёрген къаллай уллу къууанчды. Хар бала кесича фахмулуду – ол мени жоругъумду.

  Сохталарымы махтаргъа сюеме. Ма муну ючюн а махтаргъа жарарыкъ тюйюлдю дерча бир «двоечник» да жокъду. Аллай сабийге жетишалмагъан жерлеринде кёл этдирирча бир шартны табып, болушлукъ этерге кюрешсенг, ол кесини кючюне ийнанып башларыкъды, окъургъа итиниулюгю да боллукъду. Бу ниет педагогика философиямда баш жерни алады. Мындан арысында да окъуучуларыма сейир болурума, алагъа хайыр келтиририме, мен бусагъатда кесими устазларымы эсимде тутханымча, ала да мени сюймеклик, хурмет бла эсгерирлерине ышанама».