ЭНДИ УА НАМЫСЛЫДЫ!..

Халкъыбыз билимли адамларына не заманда да артыкъ сый, намыс бергенин билесиз. Бютюнда докторлагъа. Къышда уа, сынап окъуна къара, чыкъгъаннга, сыннганнга къарагъанлагъа артыкъ эс бёлюнеди. Алагъа сый бермеген бир адам бар эди, мен танып, бизни ауузда. Ол да кимди десегиз, ГАИ-де ишлеген Къарамырза. Аны да бизни сюерча этген эдик, бир тап тюшюп къалып.

Иш а былай болгъанды. Мени, жаш хирургну, тау элге район больницагъа ишлерге жибергенлеринде, тюз да ишден чыгъып, жол жингиригине жетерге, жерден чыкъгъанча, битип къалыучу эди аллымда Къарамырза, бууунуна илиннген къолан таягъын да кётюрюп, суху къарап. Сау кюнню къыйналгъан адамлагъа къарай, аланы гузабаларын да кётюре, онг тапдыра келип, арысанг, уртлагъан-зат этсенг да, анга ким сейир этерикди, ёлюм бла бетден-бетге къарап, хорлагъанынгы азчыкъ белгилегенинге? Алай а аны ким ангыласа да, Къарамырза ангыларгъа унамагъанды. Беш жюз сомдан азны уа алыргъа да ыйлыкъгъанды. Берген да къалай этерик эдинг аны аллай уллу адамгъа? Алай бла жарым жыл ётгенде, тамам Жангы жылны кечесинде, бир тап тюшюп къалгъан эди манга бла нёгерлериме. Ол кюн ишлерге киши да сюймегенин билесиз, бютюнда бизнича жерде, сора жаш адамланы сюедиле иш юсюне.

Жаш адамладан бири больницагъа ахлусун кёрюрге, башха жумуш бламы, ким билсин, мотоциклде келген эди. Аны тыяма деп, ашыгъып, жол жингиригинден чартлап аллына чыкъгъан Къарамырза, баям, жашны тохтамагъанын кёрюп, артындан юсюне секиргенди. Алай бла мотоциклни да аудуруп, аны жюрютген жашны да бир бутун бла иегилерин сындыргъанды. Ол заманда кеси да ачыгъанды. Насыпха, уллу хата болмагъанды Къарамырзагъа. Мотоциклчини бла аны  бизге – район больницаны сыннганлагъа, чыкъгъанлагъа къарагъан бёлюмюне - ётдюргендиле.

Улоучу жаш башхагъа тюшгенди, Къарамырза уа манга. Рентген сыннганы болмагъанын кёргюзтгенде, аны букъдуруп, ол къагъытны ары-бери да буруп, къарап, иги кесек сюелгенимде, Къарамырза къалтырагъан ауаз бла:

– Доктор, не хата болуп къалды манга? – дегени хычыуун тийип, кюллюгюмю кючден тыйгъан эдим.

Бети кетип, къыйналып, ынычхап жата эди, тобукъ тёгереги къаралып, андан энишгеси да сыдырылып, къан жугъу болуп. Анга багъаргъа манга тюшгени бир тап болду. Бир тюшсе эди къолума деп тура эдим эрттеден да. Къарадым, тинтдим, эзилгенден бла сыдырылгъанындан башха уллу хатасы жокъ эди. Болсада, башыма аман акъыл келди да, битеу да бизни жашла ючюн дертими жетдирирге сюйдюм. Аны тобугъунда йод бла бир тёгерек ызлыкъла ызладым да:

– Аламат тюйюлдю хал. Жыйылып, оноу этерге керекбиз, – деп, чыгъып кетдим.

Бир кесекден эки нёгерим бла кирдим да, ала, Къарамырзаны жаралы аягъына иги кесекни тийип, тинтип, къарап, тобукъ башында жангы ызлыкъла ызладыла.

Сора, кюллюгюн да кючден тыя, Абдул-Керим, манга айланып:

– Ахмат, жанынга тиймесин, алай аны санга айтыргъа борчумду, мен юйретмесем, ким юйретирикди жаш хирургну – ёргерекден кесерге керекди муну бутун. Сен этген ызлыкъ бла кессек, ууу андан ары жайылыргъа боллукъду, – деди.

– Сен айтханлай, тамата, – дедим мен да.

Аны эшитген Къарамырзаны эси ауаргъа жетгенин кёрюп, халына къоркъуп, ючюнчюбюз Ануар:

– Хайт де, жигит, алай да болады, – деди. – Жашау сынауду.

Алай бла, биз да Жангы жылны байрамын эте тургъанда, Къарамырза тангнга дери жукъусуз чыкъды.

Эрттенликде уа, ол аслам ариу алгъышладан сора, жюреклерибиз жумушап, ючюбюз да жангыдан кирирге оноулашдыкъ «ауругъаннга». Тёгерегинден алып, юсюне сюелип, жангыдан къарадыкъ  жарасына. Сора Абдул-Керим айтды:

– Жашла, бу жаш адамды. Алда айтханыбызча этип къойсакъ, тюз боллугъун билеме, алай дагъыда бир башха амалла излеп, жашны бутун сакъларгъа керек сунама.

Угъай деген болмады. Аны «сакълар» ючюн а, къаллай бир ачы укол этилгенин кесигиз ангылагъыз. Андан сора Къарамырза жол жингиригинде кёрюнмеди. Энди ол бизде эшик сакълаучу болуп ишлейди. Аны бизге, докторлагъа, берген намысын а юлгюге тутаргъа боллукъду. Жангы жыл бизге ма аллай саугъа этген эди бирде.