Кесилигибизни унутмайыкъ

 Дуния кюнден- кюннге тюрленеди. Эрттегили адам  атла жокъ бола барадыла. Аздан-аз эшитилгенлери ючюн, жаш адамла алагъа бюсюремей, сабийлерине кинолада эшитгенлерин атайдыла. Тёгерекде Маринала, Вероникала, Амалияла, Самирала, Тамилала, Володяла, Анатолийле, Михаилле, Сергейле… Сагъыш этейик, японлула бла къытайлыла тюрлендирикмидиле тёрели  затларын, кёчерикмидиле ахырысы бла да башхалагъа?..

Таулу инсан кюн сайын майданнга чыгъып: «Мен таулу тюйюлме»,-деп къычырып турса да, таулулай къаллыкъды. Кёзлери, бети да, ата-бабаларыны ашларын-сууларын кюсеую да,  алача жюрюую, ышарыуу, кюлюую, алача жиляуу, алача ишлеую да тюрленирик тюйюлдюле, документлени алышханлай... Аланы тюрлендирир амал жокъду, тюрлендирген а сатхычлыкъны жолуна турады. «Къан бла келген жан бла кетеди»,-деп бошдан айтмагъандыла  акъыллы таматаларыбыз.

Бюгюнлюкде  сабий садлада тауча сёлешалмагъан сабийле аз тюйюлдюле.  Юйретиучюле да дерслерин  орус тилде бардырадыла, оюнланы да алай… Эслерине салыргъа сюеме: республикабызда  юч къырал тил барды-орус, малкъар эм къабарты. Аны себепли, таулу юйретиучюле  балачыкъла бла бизни эрттегили, кючлю, ариу, бай  малкъар тилибизде сёлеширге эркиндиле.

Кёрмючге барсанг, таулу тукъумлу суратчыны эслесенг, къууанырса, жырчыланы эришиулеринде таулу фахмулу адам кёрсенг, кёлюнг кёк бла тенг болур. Къандан бир жанына  кетер амал жокъду, ол тюрленмейди, кесин билдиргенлей турады. Жарсыугъа, бир-бирле жашау къысып угъай, кеси ыразылыкълары бла башха  халкълагъа бурулуп барадыла.

Ариу тилибизге  тынгылайыкъ. Таулу жырланы кёлден билейик. Тепсеулерибизни, жомакъларыбызны унутмайыкъ. Ата-бабаларыбызча, къартлагъа, сабийлеге хурмет этейик, таулада чалгъы чалыуну, тёрели мал тутууну унутмайыкъ. Бу тюрленип тургъан дуния бла  бирге тохтаусуз  биз да тюрленип, бармайыкъ, глобализациягъа хорлатып.

Терк -терк  жокълайыкъ  театрыбызны.  Окъуюкъ  ана тилибизде «Заман» газетни.  Анда сиз бюсюреген бир зат басмаланыр, аны юсюнден сабийлеригиз бла ушакъ этигиз. Таулула эсек, таулулай къалайыкъ. Чыпчыкъ  кесине  ташма  демейди, суу а тау  болургъа итинмейди, хар зат кеси жеринде турады. Биз да, таулула, таулулай къалайыкъ. Кесибизни   театрыбызны, тепсеу ансамблибизни, газетибизни кючлендирейик.  Аланы чыгъармачылыкъ ишлерини  юслеринден ачыкъ айтыргъа керекди. Ачыкъ сёз игиди, ол айныуну  мурдоруду. Алай газетде тюзюнлей адамларыбызны суратларын окъуна кёрсе сабий, ол иги тюйюлмюдю?

Жазыгъыз газетге оюмларыгъызны, сакълап турлукъбуз.

 

 

Байсыланы Марзият.
Поделиться: