Сюйгенлеге чырмау болуу къыйынды

Жашау халла

Марьямны школ замандан окъуна кёп тенги болгъанды. Тенг къызлары аны бла заман ётдюрюрге бек сюйгендиле. Туугъан кюнлерине чакъырыргъа да ёч эдиле. Ма аллай жыйылыуланы биринде ол Жамал бла танышады. Къонакъ жаш бла ала бир мектепде окъугъанлыкъгъа, ол аны эсине окъуна тюшюралмады. Жыл саны бла да жаш андан 6 жылгъа тамата эди.

…Жамал Зухраны экиге айланнган къарындашы эди. Онтогъузжыллыгъын белгилерге бир ашхана табарын ол андан тилеген эди. Нек дегенде ала Марьям бла бийик окъуу юйню биринчи курсун тауусуп къайтып келе эдиле. Поездге билетни да жаланда ол кюннге табалгъан эдиле. Жолдан да келип, байрамны да къураргъа уа Зухраны заманы аз да жокъ эди. Ол себепден бу жумушну ол къарындашыны боюнуна салады.

Къууанчлы ингирге иги кесек адам чакъырылгъан эди. Кюлкю, чам, тепсеуле да жаш тёлюню байрамын болмагъанча жарыкъ этген эди. Марьям тепсерге эмда оюнлагъа къатышыргъа артыкъ бек сюймегенин узакъдан марап тургъан Жамал эследи. Сора бир къауум замандан къатына келирге да таукелленди.

- Нек тепсемейсе?- деп сорду.

- Да заманында юйренмесенг, къайры тепсегинг?- деп жууаплады къыз.

- Ангылайма, кесим да тюз алайма, - деди Жамал, ышара.

Алай бла ала сау ингирни хапар айтып ётдюрдюле. Юйюне да Зухра тенг къызын Жамал бла бирге кеси элтген эди.

Жамал окъууун да бошап, иш да табып, жашаугъа аркъасын келишдирирге кюрешгенледенди. Къызла бла тюбешип, аланы да терк-терк алыша, заманын зауукълу ётдюрюрге  ёчледен да тюйюлдю. Алай Марьям а аны жюрегине тюйрелип къалгъанын а бир ненча кюнден бери сезеди. Ол кюн къызны номерин алмагъанына сокъуранды. Аны себепли эгечинден тилерге тюшдю.

 - Кесинден сорайым да, алай. Бер десе, жиберирме номерин,- деди Зухра.

Жууапны сакълау жашха бек къыйын кёрюндю. Саулай бир кюн озду. Биягъы ол эгечине сёлешди.

- Кечерсе, Жамал, унутуп къойгъанма айтыргъа. Марьям номерин беририми унамады. Кеси да аммасына элге кетгенди. Анда уа телефон да тутмайды, - деди ол.

    Бир ыйыкъ озду. Жамал жумуш бла шахар орам бла бара, Марьямны жаяу жолну ётгенин эследи. Сора ызындан барып тохтады.

- Къалайса, Марьям?! Къачан  къайтдынг къонакъдан, - деп сорду.

- Къайдан дейсе?- деп сейирсинди къыз.

- Да, Зухра узакъ элге жууукъларыгъызгъа кетип тураса деген эди соргъанымда, андан айтама.

- Угъай, шахардан ары-бери кетип билмейме кесими,- деп кюлдю къыз.

Жамал бир такъыйкъагъа сагъышха кетип, эгечи алай нек айтханын келишдиралмады башында. Сора, терк окъуна эсин жыйып, Марьямдан номерин тиледи. Ол да ыразы болуп берди. Жаш адамла сёлешип, бирге паркга чыгъаргъа оноулашдыла.

Къыз бир ненча кюн сакълады. Алай Жамал сёлешмеди. Сора ол Зухрадан хапар билирге таукел болду. Сёлеше кетгенде, жашны юсюнден да сорду.

- Къарындашымы жаратып тура болурса дейме, - деп хыликкя этгенча жууаплады тенг къызы.

Марьямгъа аллай тюрлю жууап сейир кёрюндю.

- Угъай, бир къауум кюн алгъа, сунмай тургъанлай, орамда тюбеген эдик да, андан сорама, - деди ол. 

- Да биз бир ненча кюнню больница аллын сакълап тургъанбыз. Тенги бла авария этгендиле. Насыпха, жанларына къоркъуу жокъду. Сыннганлары барды жаланда, - деди Зухра.

Ол жангылыкъдан бир къауум заманнга Марьямны къулакълары зат эшитмей, эси ауаргъа аз къалды. Сора ол Жамалны жанына къоркъуу болмагъанын билгенинден сора, бир кесек тынчайды.

… Кюнлени биринде къызны телефонуна бир танымагъан номерден звонок келди. Алгъанында уа - Жамал. Марьям болмагъанча бек къууанды. Жаш юйюнде болгъанын билдирди. Жаланда имбашына бла къолуна гипс салыннганын айтды. Ол кюнден башлап ала  сагъатла бла хапар айтып заман ётдюре эдиле.

Кызланы солуу кюнлери бошалып, башха шахаргъа окъууларына кетер заманлары жууукълаша келе эди. Жамал ол шарт аны мудахлыкъгъа кийиргенине тюшюндю. Кеп сагъыш эте кетип, жаланда бир оюмгъа келди…

Марьям бла тюбеширге оноулашдыла. Ариу гюл къысымны да алып, ол белгилеген жерлерине келди. Къыз да бир кесекден алайгъа жетди.

- Келчи, ашханагъа кирейик. Бир айтырым барды, - деди Жамал.

Алагъа деп анда энчи стол жарашдырылып эди. Хазна адам да жокъ эди. Жаланда официантла. Ариу макъам жюрекге къууанч салгъаны Марьямны къууандырады.

- Билемисе, мен санга, нек эсе да, Милка деригим келеди, - деди Жамал.- Биринчи кёргенимден бери. Бир заманда да биреу мени жюрегиме тюйрелмегенди сенден сора.

   Аллай ачыкъ сёзлени сакъламагъан къыз бир кесек уялыракъ болду. Алай ала анга бек хычыуун кёрюндюле.

- Энтта да бир айтырым барды. Жаланда сен мени бёлмей тур, - деди жаш.

Марьям, кюле-кюле, сёз къошмазгъа ант этди.

- Сени башха шахаргъа кетеринги сюймейме алай кёпге. Ангылайма, окъууунг. Алай ол факультет мында да барды. Мени да ишим, юйюм бар. Ол себепден…- деп, Жамал хуржунуна узалды.  - Ол себепден, бу жюзюкню алырынгы сюеме.

   Къыз, бир кесек абызырагъанлыкъгъа, саугъагъа бек къууанды.

- Мен сени жууабынгы сакълап турлукъма. Жашауму сени бла байларгъа сюйгениме бек терен тюшюннгенме. Сени жюрегингде да сезимле туугъан болурла деп бек ышанама, - деди ол.

    Марьямны бла Жамалны тойлары эки айдан ётдю. Окъууун да ол туугъан шахарында бардырыргъа таукел болду.

    Бир болургъа излеген эки жюрекге хазна адам чырмау болалыр. Башха къалгъаны – ол битеу сылтауду.