АНТ

Аллы 13 ноябрьде чыкъгъанды.

… Артур, ишден арып келип, телевизоргъа да къарамай, жукъларгъа жатды. Жукъу уа кирмейди кёзюне, жюрегини эски макъамы эсине келип, тюшюндеча эшитиледи:

Сени бетинге тёгюле турады

Жарыкъ нюрю толгъан айны.

Тауладан келген салкъын аязчыкъ

 Чачынгы сабыр сылайды…

Телефонну ачы зынгырдагъаны сескендирген, къоркъутхан окъуна этди.

Артур Борисович! Артур Борисович! Терк, бек терк клиникагъа жетигиз! Сизни алып келирге машина кетгенди, хазыр болугъуз! Шахарны чексиз бай къонакъларындан бирин скорый бла бери кючден жетдиргендиле! Ёле турады!

Саусузну скорый машинадан алып, клиникагъа кийирдиле. Дежурный врач ауругъанны жюреги кенг жайылгъан инфаркт болгъанын, анга, аз да заманны оздурмай, бек къыйын операция этерге керек болгъанын биргесине келген ариу тиширыугъа ангылатыргъа кюрешеди. Алай ол, асыры жунчугъандан, зат ангыламагъанча, къуруда: «Къутхарыгъыз муну! Этигиз бир зат! Бу ёле турады, кёрмеймисиз!» - деп къычыра эди.

- Сени эринге керегича, быллай къыйын операцияны жаланда бизни айтхылыкъ кардиохирургубуз, академик Лео Бокерияны сохтасы Артур Борисович эталлыкъды. Уллу Аллахдан сора жангыз олду жанын сау къалдыраллыкъ

… Артур палатагъа суху кирип, кишиге эс бурмай, ауругъанны къатына жууукълашды да, кёзлерин ачып къарады, жюрегини ургъанына, солуууна тынгылады. Къатында сюелген врачха саусузну мычымай операционныйге элтирге буюруп, эшик таба бурулгъанда, кёзю кёргеннге ийнанмай, ассыры сейирден жюреги къыстау уруп, жеринден тебалмай тохтады: аллында – Марина! Аны Маринасы! Уллу, терен сюймеклигин къара кёрге кёмген адам сюеледи аны аллында!

Тиширыу, эки кёзюнден уллу жилямукъла тёгюле, къолларын кёкюрегине къысып, врачны аллына келип, жалынып сёлешди:

- Артур, тилейме бу адамны ёлюмден къутхар! Мен ансыз жашаяллыкъ тюйюлме! Бир кюн да угъай! Ол ёлсе, мен да былайда ёлюп къллыкъма! Артур, сен ахшы адамса, ариу ниетли! Манга кёре болма! Бизге бир мадар эт! Бизни ахчабыз кёпдю! Бек кёп! Неллай багъа айтсанг да, тёлерикбиз! Уллу Аллах бла тилейме, эт мынга мадар!

Артур, зат да айтмай, палатадан чыгъып кетди да, саусузну операциягъа хазыр этилгенин кёрюп, Маринагъа къайтды да, былай деди: «Сени эринг ёле турады. Хали бек осалды. Ол ёлгенликге, манга бир адам тырман эталлыкъ тюйюлдю, нек десенг, быллай инфарктдан сора жюзден-мингден бир адам сау къалады. Алай мени къолумдан келликди, бёлек операция этип (аланы ненча боллугъун шёндю билдираллыкъ тюйюлме -  саусузну къалай тириле баргъанына кёре боллукъду), аны саппа-сау этерге. Бир ненча айдан ол чабып айланырча болур. Жаланда  сени бла  угъай! Бусагъатда сен манга къаты сёз берирге, ант этерге керексе, ол иги болгъанлай, сен, аны къоюп, манга келликсе. Мен сени сюйгенлейме,  юйдегили да андан болмагъанма. Сайлау сендеди, энди аны жаны менде угъай – сени къолунгдады…»

Марина, бетин къоллары бла жабып, сын къатып, иги кесек турду да, сора Артурну бетине ачыкъ къарап, ёхтем ауаз бла айтды: «Мен ыразыма!» Артур арталлыда танымагъан Марина сюеле эди аны аллында шёндю: мардасыз уллу сюймеклиги болгъан, эри ючюн не азапха да тёзерге хазыр!

Алты сагъат барды биринчи операция, тап бошалды. Артурну къолундан алыкъа адам ёлмегенди. Врач аны юч айны энчи палатада тутду.  Дагъыда  эки операция этилди саусузгъа. Юй бийчеси таймай къатында болгъанынданмы, огъесе хирургну, башха врачланы да тынгылы бакъгъанларынданмы, сасуз бек терк игиге айланып барады… Нек эсе да, арт заманда саусуз Маринаны бетинде, халинде да ол ангыламагъан мудахлыкъны эслейди: мен иги болдум, кёп турмай, юйюбюзге кетерикбиз, къууаныр орунуна мудах некди, деп да келеди кёлюне…

Маринаны эри сау болуп, клиникадан чыгъар кюн да жетди. Ол кече Маринаны  жукъусу жокъ эди. Ол сынагъанны жауум да сынамасын дерча эди аны хали. Артурну кабинетинде олтурады.

- Мени антым – антды. Сёзюмде турлукъма. Мындан арысында мен сеникиме. Аны ашырыргъа эркин эт. Башханы сюйгенме дейим, кёлюн чёкдюрейим да, мычымай къайтырма, – деди.

Экиси да сюелип, бир бири бетлерине къарап иги кесек заман турдула. Бу ууахтыда экисини да студент жыллада сюймекликлери кёз алларына келип, жюреклерин жылытды.

- Угъай! Мен сени сынагъан этген эдим! Эринге таза эм терен сюймеклигинге ийнандым! Сени насыбынгы сыйырыргъа  эркин тюйюлме! Ахшы жолгъа! – деди Артур…

Поделиться: